Η εισαγωγή και η αξιοποίηση των τεχνολογιών της Πληροφορίας και Επικοινωνίας στην εκπαίδευση είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τη διεθνή κοινότητα και απασχολεί σήμερα την ελληνική επιστημονική κοινότητα και την πολιτεία. Θέματα που άπτονται του ζητήματος είναι πολλά και αφορούν στην αναγκαιότητα, χρησιμότητα και σκοπιμότητα του εγχειρήματος, τη μεθοδολογία ένταξης, τις απαιτούμενες προσαρμογές και ανατροπές, την επιμόρφωση και τους μηχανισμούς παιδαγωγικής και τεχνικής υποστήριξης, τις υποδομές και το λογισμικό.

Το 1990 το Υπουργείο Παιδείας ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την εισαγωγή των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση που είχε ως σκοπό να "αλλάξει τις πρακτικές διδασκαλίας, μάθησης και επικοινωνίας στο Ελληνικό Σχολείο" και να "καλλιεργήσει την κριτική σκέψη των μαθητών".

Σήμερα πέντε χρόνια μετά την έναρξη της συστηματικής εισαγωγής των εφαρμογών ΤΠΕ στα θεωρητικά μαθήματα (διάβαζε Οδύσσεια) ίσως είναι μία ευκαιρία να "κάνουμε ταμείο". Θεωρούμε πλέον ότι υπάρχουν απαντήσεις ή σοβαρές προσπάθειες για απαντήσεις στα προκαταρκτικά ερωτήματα, ως προς το ποιο είναι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Κοινωνίας  της Πληροφορίας, σε τι συνίσταται η προετοιμασία του πολίτη της, γιατί εξοπλίζουμε τα σχολεία με εργαστήρια υπολογιστών. Εχουμε άλλωστε στη διάθεσή μας πληθώρα στοιχείων  για να εκτιμήσουμε κατά πόσον η επιθυμητή αλλαγή στις πρακτικές διδασκαλίας, μάθησης και επικοινωνίας έχει επιτευχθεί.

5 χρόνια μετά λοιπόν βρισκόμαστε στο ground zero. Τα πακέτα λογισμικών δεν επαρκούν για να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας, οι γονείς ανησυχούν για τα εφόδια που θα χρειαστούν τα παιδιά τους στην επερχόμενη κοινωνία της πληροφορίας και τα στέλνουν σε ιδιωτικές σχολές. Οι καθηγητές θεωρείται ότι αποφοιτούν από το ετήσιο πρόγραμμα ενδοσχολικής επιμόρφωσης (περίπου 60 ωρών) μετά τη διενέργεια (ή διεκπεραίωση) μιας ή δύο εφαρμογών στην τάξη. Οι διδασκαλίες με αξιοποίηση των ΤΠΕ παρέμειναν σε αυτό το διάστημα  καινοτόμες δράσεις (έως και φολκλορικές) εκτός ενός οργανωμένου πλαισίου για την εισαγωγή των ΤΠΕ στη σχολική καθημερινότητα.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η Εκπαίδευσή μας πάσχει και ως προς την κατάλληλη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των στελεχών που κατέχουν θέσεις κλειδί στο εκπαιδευτικό σύστημα με αρμοδιότητα διοικητική, συντονιστική, συμβουλευτική και επιμορφωτική. Οι εκπαιδευτικοί σύμβουλοι, για παράδειγμα, έχουν αφεθεί στην τύχη τους αβοήθητοι και αδύναμοι να συμβάλουν στη διαμόρφωση του κατάλληλου παιδαγωγικού πλαισίου για την αξιοποίηση των ΤΠΕ σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα και στις διαθεματικές / διεπιστημονικές προσεγγίσεις της μάθησης, που ευνοούνται ιδιαίτερα με τη χρήση του υπολογιστή, των πολυμέσων και των δικτύων.

Ομως οι έρευνες μιλούν ξεκάθαρα για πολύχρονη υποστήριξη του εκπαιδευτικού. Καθυστέρηση δεν παρουσιάζει μόνο η Ελλάδα αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο ίσως όμως για διαφορετικούς λόγους.

Οι παροικούντες στη Μητροπόλεως ψιθυρίζουν διάφορα για ένα ανανεωμένο εκπαιδευτικό σχεδιασμό της επιμόρφωσης. Για να δούμε... για να δούμε...

Φρέσκα - φρέσκα και λαχταριστά